|
|
|
Sofia jest stolicą Bułgarii i ma 1 182 000 ludności. Leży
na równinie Sofijskiej na wys. 550 m. n.p.m. Jest oddalona od granicy z
Serbią (Kalotino) o 55 km, z Macedonią (Gjuszewo) – o 115 km, z
Grecją (Kułata) – 180 km. Bułg.-turecka granica (Kapitan
Andreewo) znajduje się 315 km od Sofii, a bułg.-rumuńska (koło
Ruse) – 325 km. Sofię
łączą drogi międzynarodowe i powietrzne z większością
stolic europejskich, z Istambułem jak i ze stolicami
Bliskiego Wschodu. Dewizą miasta jest „Rośnie, lecz nie starzeje się”.
Pierwsze
ślady życia na tych terenach to pozostałości osady z
neolitu. W VIII w. p. Chr. wokół źródeł wody
mineralnej powstał gród tracki. Po opanowaniu go przez Rzymian
otrzymał nazwę „Serdika” (miasto plemienia Serdów). W tym
okresie gród stał się centrum prowincji Tracja Wewnętrzna. Ocalał mimo najazdów Hunów, Gotów i in. Od połowy
VI w. miasto nosiło nazwę „Triadica” i było ważnym
centrum administracyjnym Imperium Bizantyńskiego.
W 809 r. znalazło się
w granicach państwa bułgarskiego i otrzymało słowiańską
nazwę Sredec. W 1382 r. zostało
podbite przez najeźdźcę tureckiego. Wtedy prawosławne
cerkwie były zniszczone a na ich miejsce pobudowano tureckie meczety,
łaźnie i inne budowle. Sofia została wyzwolona 4 stycznia 1878 r.
i mianowana stolicą Bułgarii 4 kwietnia 1879 r.
Central Hotel
Central Hotel is located in the very center of Sofia, near to most of the important administrative buildings, banks, trade centers, museums, cultural and architectural monuments. The hotel has 25 rooms and 3 flats - all modern and well equipped. The hotel offers rent-a-car, excursions and tours in Sofia and Bulgaria, shuttle service, airplane tickets bureau.
More Info
|
|
Chram–pomnik "Św. Aleksander Newski" będący symbolem
stolicy Bułgarii. Fundamenty
budowli zostały położone w 1882 r., a budowę ukończono
w 1912. Jest to nie tylko symbol Sofii, lecz i największa cerkiew na Płw.
Bałkańskim. Zachowana jest w stylu neobizantyńskim – pięcionawowy budynek na
planie krzyża. Ma okrągłą centralną część
a wejście frontowe jest z ciemnego marmuru. Miejsca tronowe są
zdobione brazylijskim onyksem, a okna – alabastrem. Są tu trzy absydy ołtarzowe
poświęcone Aleksandrowi Newskiemu, carowi Borysowi I Chrzcicielowi i
świętym braciom Cyrylowi i Metodemu.
Wewnątrz są piękne
malowidła ścienne pędzla największych bułgarskich i
rosyjskich malarzy.Wyjątkowo cenne są ikony, freski i ogromne żyrandole. Ikona „Matki Bożej z Dzieciątkiem” z macicy perłowej ma
cudowne właściwości. Wyjątkowo cennym eksponatem cerkiewnym
jest kamyk z Golgoty przechowywany w puzderku z masy perłowej, z herbem
Carstwa Bułgarskiego. W
podziemiach świątyni znajduje się „Krypta” – filia skarbca
starej sztuki bułgarskiej Galerii Narodowej. Zgromadzono tutaj ok. 300
eksponatów: ikon, fragmentów napisów ściennych, stare
tkaniny i naczynia liturgiczne. Szczególnie cenna jest kolekcja ikon bułgarskich
– najstarsze eksponaty pochodzą z IX w.
„Narodno sybranie” to siedziba bułgarskiego parlamentu. Podstawy bułgarskiej
Konstytucji i Parlamentu ukształtowały się podczas
Zgromadzenia Cerkiewno – Narodowego w Carygradzie (dzis. Istambuł), w
1871 r. i w ciągu lat działalności bułgarskiego ruchu
rewolucyjno-wyzwoleńczego. Zgromadzenie w Oboriszte, 14 kwietnia 1876 r.,
które zadecydowało o wybuchu Powstania Aprilskiego, było
pierwowzorem bułgarskiego parlamentu – Narodnego Sybrania. Oficjalnymi
początkami parlamentaryzmu było Zebranie Założycielskie w
mieście Weliko Tyrnowo (1879 r.), które opracowuje Tyrnowską
Konstytucję – podstawowy dokument ustawodawczy w Bułgarii do 1947 r.
Przyjął on zasadę rozdzielenia dwu władz.
Do
tej pory władzę sprawowało 39 Zwykłych i 7 Wielkich Zebrań
Narodowych, te ostatnie zwoływane są jedynie w momentach ważnych
decyzji państwowych i zmian w Konstytucji. Siódme „Weliko Narodno
Sybranie” w dniu 12 lipca 1991 r. uchwaliło dzisiejszą Konstytucję
Republiki Bułgarii. Budynek
będący siedzibą Zebrania Narodowego ma wartość
historyczną i jest pomnikiem kultury. Został zbudowany w latach 1884
– 1886 w stylu neorenesansowym.
Cerkiew „Św. Sofia” została
wzniesiona na pozostałościach z czasów rzymskich do połowy
VI w. Istniał tu także amfiteatr rzymski, na arenie którego
rozgrywały się walki gladiatorów. Potem w miejscu tym istniało
kilka świątyń, niszczonych przez Hunów i Gotów. W
czasach II Bułgarskiego Carstwa jest siedzibą metropolity i daje swe
imię miastu. Pod panowaniem tureckim była przebudowana na meczet,
malowidła ścienne zostały zniszczone, dobudowano minarety. W XIX
w. zrujnowało ją trzęsienie ziemi i odbudowano ją jako
świątynię chrześcijańską dopiero po odzyskaniu
niepodległości przez Bułgarię. Pełne odrestaurowanie
budynku zakończyło się w 1930 r.
Cerkiew jest jednym z najcenniejszych pomników architektury chrześcijańskiej
na Bałkanach. Bułgarzy wierzą, że cudowna siła św.
Zofii w ciągu wieków broniła ich stolicę
od nieprzyjaciół i klęsk żywiołowych. Za
cerkwią znajduje się grób wielkiego pisarza bułgarskiego
– Iwana Wazowa.
Pomnik Nieznanego Żołnierza został
wzniesiony w 1981 r. i jest usytuowany koło cerkwi „ś. Sofia”.
Rotunda "Św. Jerzego" została ogłoszona pomnikiem kultury przez UNESCO. Jej
początki datują się jeszcze z czasów rzymskiej twierdzy
Serdiki. Była niszczona przez Hunów, a Turcy przebudowali ją na
meczet. Na jej ścianach odkryto trzy warstwy średniowiecznych fresków
z X w., przedstawiających 22 proroków. Kopuła pochodzi z XIV w.
i przedstawia Chrystusa otoczonego przez 4 aniołów. Na
wschód od rotundy rozciągają się wykopaliska osady
rzymskiej.
Narodowe Muzeum Historyczne została
założona w 1973 r. i jest ponad 533 000 eksponatów z
czasów prehistorycznych aż po współczesność. Eksponatów sklepu piętrze od starożytności
do czasów średniowiecza i zawiera skarby złota i srebra,
ceramiki i znaleziska archeologiczne. Na pierwszym piętrze jest do sztuki
religijnej, bułgarski Odrodzenia i obejmuje stroje narodowe, dywany i meble z
tego okresu.
Narodowe Muzeum Archeologiczne sklep
trackie, greckie i rzymskie artefaktów. Położony w centrum w budynku "Buiuk Meczet" (Wielki Meczet) z XV
wieku.
Narodowy Pałac Kultury est największym
wielofunkcyjny kompleks w Europie Południowo-Wschodniej. Usytuowany w
samym centrum stolicy, posiada 13 sal i 55 konferencyjnych i sal
wystawowych. Wyposażenie techniczne nadaje się do kongresów,
konferencji, koncertów, wystaw, targów, itp.
Państwowa Galeria Malarstwa - idea zorganizowania galerii malarstwa bułgarskiego
powstała jeszcze przed I Wojną Światową, lecz jej realizacja
była możliwa dopiero w latach 30-tych XX w. Po II Wojnie rozpoczęły się
intensywne poszukiwania cennych obrazów na terenie całej Bułgarii, ich rezultatem jest kolekcja ponad 2 000
obrazów. Wkrótce potem
zostaje podpisany dokument prawny i statut Państwowej Galerii Malarstwa. Sofijski
Gminny Urząd Miasta także posiada zbiór ok. 3000 dzieł
największych artystów-malarzy z okresu po Wyzwoleniu Bułgarii i
z lat 20-tych zeszłego wieku.
Narodowe Muzeum Etnografii powstało w 1892 r. Mieści się w byłym Pałacu Carskim – zabytkowym
budynku z końca XIX w., w centrum Sofii. W skład jego kolekcji weszło
ponad 50 000 eksponatów z okr. XVII – XX w. z terytorium całego
kraju. Jest zorganizowany na wzór zachodnioeuropejskich muzeów
tego typu. W pierwszych dziesięcioleciach XX w. zyskał miano
najbogatszych zbiorów tego typu na Bałkanach. Muzeum jest działającym
centrum kulturalno-oświatowym.
Narodowe Muzeum Wojskowo-historyczne jest częścią pierwszego bułgarskiego
Muzeum Narodowego, które zostało rozdzielone w 1906 r. W 1968 r. otrzymało statut instytucji państwowej z
obecną nazwą. W ciągu wieków zostało zebranych i zbadanych ponad milion
eksponatów – świadków wydarzeń historii bułgarskiej i
europejskiej. Dysponuje powierzchnią wystawową 5000 m kw. i zewnętrznym terenem ekspozycji ok. 40 dka. Są tu
sale wystaw tymczasowych, sale konferencyjne, szkoleniowe i in.
Muzeum Narodowe "Ziemia i ludzie" znajduje się w odnowionym budynku - pomnik kultury, wybudowany w 1898 roku
w zbiorach 20 000 różnych minerałów z całego
świata jest z darowizn od firm i osób prywatnych.
Muzeum Narodowe Historii Naturalnej zostało
założone w 1889 roku i jest najbogatszym naturalnym muzeum nauki na
Półwyspie Bałkańskim. W trzy główne działy: geologia, zoologia i botanika
ponad 400 gatunków ssaków, ponad 1200 gatunków ptactwa,
setki tysięcy owadów i innych bezkręgowców.
Muzeum
Kultury Fizycznej i Sportu przedstawia historię Bułgarii sportu i
doskonałości w Bułgarii sportowców. Istnieje ponad 500 eksponatów i fotografie,
kopię pierwszej rowery bułgarski, motocykli i wyścigowych
zespołów znanych sportowców, biblioteka puchary i medale.
Kościoła Narodowego Historycznego i Muzeum
Archeologiczne Święty Synod bułgarskiej Cerkiew prezentuje
kultury duchowej poprzez różnorodne rękopisów i
inkunabułów, cennych ikon i grafik, talerze, zabytki kościelne
i zabytki sztuki chrześcijańskiej. Ekspozycja muzeum obejmuje modele
znanych kościołów, obrazy godne uwagi zabytki kościelne.
Teatr Narodowy "Iwan Wazow" mieści się w budynku z lat 1906-07, utrzymanym w
stylu barokowym i bogato zdobionym figurami z mitologii greckiej. Fresk i apokryf nad frontonem przedstawiają
Apollona i Muzy, a podwójne kolumny
z dwóch stron budynku – boginię Nike w rydwanie. Wystrój wnętrza
teatru został odrestaurowany po zniszczeniu pożarem w 1929 r. Kurtyna
sceny głównej była wykonana w mieście Panagjuriszte i
przedstawia sceny z baletu „Żar-Ptica”
Igora Strawińskiego. Wokół fontanny przed teatrem spotykają
się miłośnicy gry w szachy.
Plac „Sławejkow” jest jednym ze starych, historycznych miejsc w Sofii. 11
lutego 1515 r. Turcy zabili bułgarskiego
świętego - Św. Jerzego z Kratowa. Legenda głosi, że co
roku w tym dniu na kamieniach placu pojawia się krew bułgarskiego
bohatera upamiętniając jego męczeńską śmierć. Po
Wyzwoleniu plac został rozszerzony, wokół wybudowano nowe domy
z ogrodami, w jednym z nich mieszkał znany bułgarski pisarz i społecznik
– P.R. Sławejkow. Po jego śmierci plac otrzymał nazwę od
jego nazwiska. W latach 20- i 30-ych XX wieku pojawiły się dzisiejsze
budynki ze sklepami na parterze. Ruch samochodowy jest zabroniony i Plac Sławejkow
stał się ożywionym miejscrm spacerów i ulubionym miejscem
bukinistów.
Uniwersytet Sofijski „Św. Kliment Ochridski - początki bułgarskiej oświaty datują
się z IX w. W
okresie bułgarskiego Odrodzenia rodzi się idea Szkoły Wyższej. W końcu 1888 r. kurs wyższej pedagogiki przekształca się
w Szkołę Wyższą, która stopniowo przeradza się w
Uniwersytet. Z latami staje się on centrum cieszącym się dużym autorytem na Bałkanach i w pełni rozwiniętą,
o europejskim charakterze, uczelnią. Gmach
główny Uniwersytetu Sofijskiego „Sw. Kliment Ochrydzki” jest
jedną z zabytkowych, reprezentacyjnych budowli stołecznych. Został
on sfinansowany przez dwóch fundatorów – braci Ewłogiego i
Christo Georgiewych.
Ruska cerkiew “Św Mikołaja” była wybudowana w 1913 r. Jej nazwa pochodzi
stąd, że swoim stylem przypomina cerkwie Moskiewskie z XVII w. Także
wnętrze i malowidła ścienne są zachowane w tradycyjnym stylu
moskiewskim. Robią
wrażenie kompozycja i interesujące rozwiązania architektoniczne.
Wokół kopuły głównej znajdują się cztery
mniejsze, położone symetrycznie. Kopuły „ruskiej cerkwi” są
pozłacane. W
latach 1921 – 1950 zwierzchnikiem chramu był archiepiskop Serafim.
Pochowano go w krypcie pod cerkwią, w marmurowym grobowcu. Istnieje
podanie, że jeśli ktoś powierzy mu swą prośbę –
zostanie ona spełniona.
Synagoga w Sofii został zbudowany w
1909 roku i jest trzecim co do wielkości w Europie po tych w Budapeszcie i
Amsterdamie. Został zaprojektowany przez austriacki
architekt Gryunander w hiszpańskim stylu mauretańskim i przypomina
synagoga w Wiedniu, zniszczona przez Niemców.
Cerkiew Bojanska znajduje się u podnóży
łańcucha Witosza, w dzielnicy Bojana. Zdobiona jest wspaniałymi
malowidłami średniowiecznymi i jest dobrze zachowanym pomnikiem
architektury z okresu feudalizmu. Freski pochodzą z 1259 r. i są
arcydziełem sztuki tamtego okresu. Postaci fundatorów - Sewastokratora Kałojana i jego żony Desisławy
w bogatych, świątecznych szatach są przedstawione na jednym z fresków. Interesujące są
także portrety cara Konstantina i carycy Iriny – ze wszystkimi detalami w rysunku twarzy i części garderoby.
Jak na czasy, gdy malarstwo portretowe dopiero zaczynało się rozwijać
– są to prawdziwe arcydzieła.
W ciągu wieków świątynia ta opustoszała. W 1987 r. została zrekonstruowana i obecnie jest
obiektem chronionym przez UNESCO.
Ogród zoologiczny w Sofii został założony w 1888 r. w parku byłego pałacu carskiego.
Ówczesny car Ferdynand interesował się kolekcjonowaniem dzikich zwierząt. Na jego polecenie
wydzielono teren na ogród zoologiczny i wzbogacano zbiór o nowe ekzemplarze. Pierwsze lwy przywieziono w 1892 r.
Dziś w sofijskim ogrodzie hoduje się wiele zwierząt będących rzadkością.
Jezioro Panczerewsko jest wspaniałym miejscem wypoczynku, spacerów i pikników. Znajduje się 15 km od Sofii, w
kierunku ski - kurortu Borowca i łańcucha górskiego Riła. Na tym zbiorniku o długości 5 km
można uprawiać kajakarstwo i inne sporty wodne. Wokół jest wiele domów wypoczynkowych, tras
turystycznych, parków z kawiarniami i barkami i kilka źródeł mineralnych.
Witosza jest
najczęściej odwiedzanym łańcuchem górskim w Bułgarii. Jest to jeden z symboli
stolicy kraju. Szczyt „Czerni Wrych” (2290) plasuje Witoszę jako czwarte co do
wysokości góry w Bułgarii. Unikalnym fenomenem przyrody są tu kamienne rzeki
moren (okrągłych kamieni granitowych). W wysokich górach zima
trwa tu do 7 mies, latem jest tylko w lipcu i sierpniu. Najbardziej
deszczowe miesiące to lipiec i grubości pokrywy śnieżnej
kształtuje się w marcu. Największą rzeką
wypływającą z Witoszy jest Struma. W górach
tych nie ma jezior.
Informacje dotyczące
Dragalewski monaster jest położony u stóp
łańcucha Witosza, w pobliżu sofijskiej dzielnicy Dragalewcy, wśród
malowniczych lasów bukowych. Powstał on ok. 1345 r. i został
nazwany „Carskim Klasztorem”. Uległ zniszczeniu w 1382 r. podczas
opanowywania Sofii przez Turków. Odbudowany w XV w. stał się
centrum Sofijskiej Szkoły Literackiej. W XVII w. Monasterze Dragalewskim
utworzono szkołę przyklasztorną. Był on także centrum
patriotzymu i działalności wyzwoleńczej w okręgu sofijskim.
Obecnie jest zaliczany do bezcennych zabytków – pomników
kultury.
Klasztorna cerkiew „Wniebowzięcia Matki
Boskiej" („Boliarska cerkiew”) - została zbudowana jeszcze przed zaborem tureckim. W 1932 r.
dobudowano drugi kościół „Sw. Mina”, i dziś obie
cerkwie są połączone. Cerkiew jest zdobiona pięknymi
malowidłami ściennymi. Monaster Dragalewski był ważnym ośrodkiem
piśmiennictwa religijnego i posiadał znaną szkołę
kopiowania dawnych ksiąg (skryptorium). Pochodzi stąd wiele wyjątkowo
cennych rękopisów.
Kremikowski monaster „Św. Jerzego Zwycięzcy" to
klasztor średniowieczny położony 4 km od dzielnicy Sofii –
Kremikowcy. Był wzniesiony w okresie II Carstwa Bułgarskiego, zburzony
przez Turków w 1382 r. i na nowo odbudowany w 1493. Zachował się
kociół klasztorny „Św. Jerzego” z malowidłami ściennymi
z 1493 r. Przedstawiono na nich patrona - Św. Jerzego, na białym
koniu, który przebija kopią smoka. Ciekawe są też freski
przedstawiające św. św. Konstantyna i Elenę oraz portret
zbiorowy ktitorów z 1493 r. Cennym
eksponatem jest księga „Kremikowsko Ewangelie” – piękny rękopis
z XV w.
|
|
| |
