|
Warna |
Złote Piaski, Riwiera, Aładża monaster |
|
Albena, Bałczik, Kraniewo |
Św. Konstantyna i Heleny, Słynczew den |
|
Region Warny |
Szabla, Durankułak, Krapec, Rusałka |
|
Obzor, Biała, Szkorpilowcy |
Neseber, Pomorie, Rawda |
|
Primorsko, Kiten, Lozenec |
Carewo, Achtopol, Sinemorec |
|
|
Sozopol jest najstarszym miastem bułgarskiego wybrzeża Morza Czarnego.
Pierwsza osada powstała tu w IV-III tysiącleciu p.n.e.
Podczas badania dna morskiego w porcie w Sozopolu odkryto pozostałości
siedzib ludzkich, naczyń glinianych i narzędzi z epoki bronzu, kamienne kotwice i sztok z II-I
tysiąclecia p.n.e.Świadczą one o rozwiniętym
żeglarstwie w najdawniejszych epokach. Jeszcze w końcu VI w. p.n.e. miasto miało w
swymherbie i na bitych tam monetach kotwicę.
Miasto Apolonia Magna (Wielka) było zawsze centrum handlowym, utrzymującym kontakty z miastami helleńskimi: Miletem, Atenami,
Koryntem, wyspami Rodos, Lesbos i in. Wpływy, jakie Sozopol miał w całej Tracji były możliwe
dzięki
porozumieniu z władcami Carstwa Odryskiego w V w. p.n.e. W 72 pne miasto
zostało podbite przez Rzymian, a jego mur okalający została
zniszczona. Mark Lukulus zastrzeżenia
posąg boga Apollo na Kapitolu w Rzymie. W IV w. miasto było znane
jako Sozopolis. دِمه 812 ك. W 812 Khan Krum skrótowo je w
państwo bułgarskie. Zostało
podbite przez Turków w 1459 (6 lat po Konstantynopolu). W obronie miasta
uczestniczyła geneuzki i weneckich okrętów.
Hotele w Miasto
Stare Miasto jest uznana za muzeum, XVIII-XIX
kościołów i wiele domów z drewna i kamienia,
tworząc niepowtarzalny charakter architektury współczesnych
Sozopolu. Ikony i wspaniałe drewniane rzeźbione ikonostas
przedstawione szczególne osiągnięcia sztuki i rzemiosła z
tego okresu. Imponująca renesansowych domów, starych ikon i wspaniały
rzeźbiony ikonostas w Kościele. Co roku we wrześniu miasta
gospodarze popularnych festival "Apollonia".
Kościół "Św Maryja"(XV w.) jest pseudo-absydzie bazyliki i jest zabytkiem
kultury pod ochroną UNESCO. Największy
kościół "Św Jerzego" jest pseudo-bazylika z jedną
absydą, wybudowany na początku XIX wieku. Kościół "Św. Zosima" został
zbudowany w 1957 r. na ruinach starożytnej świątyni. Św. Zosim był męczennikiem
z miasta zwanego Sozopol, w Pizydii, w Azji. W Średniowieczu mieszkańcy bułgarskiego Sozopolu przyjęli go za
swojego patrona, wykorzystując tę przypadkową zbieżność.
Muzeum Archeologiczne jest budowa świątyni
"ŚwCyryla i Metodego" (1888) oraz w siedzibie Domu Kultury. Muzeum posiada
szereg unikalnych w dwóch dziedzinach: archeologia (V Tysiącleciu pne-XVII w.) i
sztuki chrześcijańskiej (XVII-XIX
w.)
Klastory na wyspie "Św. Iwana" pochodzą z X-XII w. Jest to dobrze zachowany pomnik architektury sakralnej składający się z
cerkwi: "Św Bogurodica Kaleosa" (trzynawowa bazylika z X w.) oraz klasztoru "Św Joana
Predtecza" wraz z kuchnią klasztorną, siedzibą opata i 16 celami mnichów z XII wieku.
"Meden rid" to pasmo wzgórz, które opasuje Sozopol. Pokryte jest ono gęstym lasem dębowym. Miejscami drzewa stanowią
gęstą dżunglę,nie do przebycia dla człowieka. Są tu złoża miedzi i srebra. Dobyw rud zaczął się przed 3 tys. lat. Dzisiaj kopalnie są zamknięte,
a teren jest zabezpieczony według wymagań Unii Europejskiej. Meden rid był naturalnym wałem obronnym od napadów z głębi
lądu. Tracy dodatkowo powiększyli siłę obronną tych terenów budując warownię Atia w części północnej.
Warownia podudowana jest z wielkich, kruchych kamieni, bez zaprawy (typowy sposób budowy Traków). W fundamentach budowli, podczas poszukiwań odkryto
przedmioty z VI w. p.n.e. monety i posążek młodego mężczyzny.
Wzgórze "Bakyrłyka" (Miedziowe) jest położone we wschodniej części łańcuch Strandża, i ma jedynie
375 m wysokości. Z tego powodu wspaniale się nadaje do wspinaczki skalnej. Z góry roztacza się piękna panorama na zatoki
Burgaską i Sozopolską oraz wyspy. Na szczyt można dotrzeć dobrze oznakowanymi ścieżkami
i szosą. Atia jest dziś małą wioską, lecz warownia znajduje się na terenie bazy wojskowej i nie może być zwiedzana.
Diuni to modna miejscowość wypoczynkowa 40 km od Burgas. Plaża ma 4,5 km dlugości i ponad 100 m szerokości. Pokryta jest delikatnym piaskiem z wydmami. Brzeg jest porośnięty lasami,
jest tu dużo otoczonych zielenią domów willowych. Morze jest tu czyste, bez gwałtownych uskoków.
Zatoka jest osłonięta od wiatrów z północy. Diuni nosi odznakę "Blue Flag". Podzielona jest
na kilka stref, z których każda ma swój odrębny styl i architekturę, np.: "Zelenika",
"Marina" czy "Pelikan", z luksusowymi 3- i 4-gwiazdkowymi willami.
Rezerwaty Przyrodnicze "Ropotamo - Weleka". Tereny dorzeczy Ropotamo i Weleki są jedną z siedmiu stref wilgoci w Bułgarii. Tu znajduje
się najstarszy rezerwat w Bułgarii - istniejąca od 1933 r. - "Silkosija".
Unikalna strandżanska przyroda jest chroniona dzięki temu i jeszcze ośmiu rezerwatom, jak np.:
"Popowi skali", "Oazis", "Silistar", "Ujście Weleki", i in.
"Ropotamo" został ogłoszony rezerwatem w 1992
r., aby zachować lilie wodne i prawie podzwrotnikowy las. U ujścia rzeki Ropotamo utworzył się liman, wypełniony morską wodą.
Znajduje się tu skała o fantastycznych kształtach, zwana "Głową lwa".
Weleka ma 147 km długości i wypływa z
terytorium Turcji. Przecina granicę bułgarską płynąc malowniczym przełomem w skałach z licznymi meandrami. Rzeka ma tu skaliste dno i wiele progów skalnych.
Potem, dzięki wielu dopływom, staje się szeroka, z zakolami. Wlewa się do Morza Czarnego przez malownicze, szerokie ujście
estuar. Rzeka zalewa przybrzeżne lasy, nadając im charakterystyczny wygląd "łongozu", t.j. nieprzebytego, splątanego gąszczu
drzew i pnączy.
"Alepu" to błota, które są oddzielone od morza łachą piaskową.
Ma tu gniazda wiele gatunków ptaków.
"Zmijski ostrow"
W zatoce Alepu jest mała wyspa, "Zmijski ostrow", noszący też imię Św.Tomasza,
którego kaplica znajduje się na wyspie. Na brzegu są pieczary, do których można się dostać jedynie nurkując pod wodą.
Podobno piraci ukrywali w nich niezliczone bogactwa. Znajduje się tu jedyny w Bułgarii teren z dziko rosnącymi kaktusami.
Pobliski rezerwat "Arkutino" to błota porośnięte chronionymi pływającymi
wodnymi liliami, irysami i pełzającymi lianami.
"Przylądek oliwny" zwany "oliwnym" jest najbardziej na wschód
wysuniętą częścią Strandży i trzecim co do wielkości przylądkiem na wyrzeżu bułgarskim. Jego strome ściany czynią
go niedostępnym. W przeszłości cieszył się złą sławą, u jego brzegów rozbiło się wiele statków.
Większość z nich przewoziła amfory z oliwą, stąd ta niezwykła nazwa.
|
|
| |