|
|
|
Witosza jest
najczęściej odwiedzanym łańcuchem górskim w Bułgarii. Jest to jeden z symboli
stolicy kraju. Szczyt „Czerni Wrych” (2290) plasuje Witoszę jako czwarte co do
wysokości góry w Bułgarii. Unikalnym fenomenem przyrody są tu kamienne rzeki
moren (okrągłych kamieni granitowych), o dł. do 2 km i do 50 m szerokości. Witosza
jest kołyską zorganizowanego ruchu turystycznego w Bułgarii. Na apel
znanego pisarza Aleko Konstantinowa, 27.08.1895 r. odbywa się pierwsza
zorganizowana wyprawa na Czerni Wrych. Głównymi centrami turystyki są tu Aleko i Złatni Mostowe.
Łańcuch górski Witosza
ma powierzchnię 278 km. kw. i dzieli się na cztery główne pasma wzniesień. W
Północnej Witoszy znajdują się „Złatni Mostowe”, Kniażewo i Simeonowo. Kolejka linowa
prowadzi do schroniska „Aleko”. Wschodnia Witosza
graniczy z Płaną. Tutaj są szczyty „Goliam Rezen”(2277), „Małyk Rezen”(2191),
„Goliam Kupen”(1930), rezerwat przyrody „Bistriszko Braniszte” oraz uzdrowisko
i ośrodek narciarstwa – Aleko. Pasmo
południowo-zachodnie jest największe. Jest tu najdłuższa jaskinia w Bułgarii -
„Duchłata” i źródło krasowe „Żiwata woda”. Północno-zachodnie
pasmo rozciąga się do Lulinu.
W wysokich górach zima
trwa tu do 7 mies, latem jest tylko w lipcu i sierpniu. Obserwuje się inwersję klimatyczną – kiedy Sofia jest
pokryta gęstą mgłą i jest zimno, na Witoszy świeci słońce i jest
ciepło. Najbardziej
deszczowe miesiące to lipiec i grubości pokrywy śnieżnej
kształtuje się w marcu. Największą rzeką
wypływającą z Witoszy jest Struma, która wpada do Morza Marmurowego. W górach
tych nie ma jezior.
Witosza
to łańcuch o charakterze kopulastym, utworzony przez najwyższe szczyty – Czerni
Wrych i dwa Rezena. W efekcie działalności człowieka uległa ona znacznym
przemianom. W ciągu ostatnich 400 lat
został zniszczony w puszczy w górach. Rezerwat "Witosza" obejmuje
tereny od „Uszite – Czerna Skała” do Czerni Wrych. W 1977 r. dyrektor
generalny UNESCO ogłosił Witoszę rezerwatem biosfery. Pomimo położenia w
pobliżu milionowego miasta park umożliwia egzystencję rzadko spotykanym
zwierzętom.
Rezerwat "Bistriszko braniszte" został utworzony w 1934 r. Pod ochroną rośnie tu naturalny las
świerkowy inne rośliny wysokogórskie. W 1977 r. tereny te stały się Rezerwatem
Biosfery, zgodnie z Międzynarodowym Programem UNESCO „Człowiek i biosfera”.
Leży on na północno-wschodnich zboczach Witoszy. Unikalnym dziwem
przyrody są tutejsze „kamienne rzeki” – dwa koryta wypełnione ogromnymi odłamkami skalnymi. Ruch turystyczny jest
dozwolony jedynie po wytyczonych trasach pieszych.
Rezerwat "Torfeno braniszte" to
chronione pokłady torfu w wysokim paśmie Witoszy. Grubość pokładów dochodzi do
2 m, datują się one na 1500 lat. Dostęp do tego rezerwatu jest wzbroniony.
|
|
|
|
|
| |
